Cena: 30zł

Gatunki które mogą zasiedlać ten typ:

rudzik, pleszka, pliszka siwa, kopciuszek

Krótki opis ptaków, ich zachowania i preferencji

Rudzik lubi przemieszczać się po podłożu skacząc, chętnie też zatrzymuje się i odpoczywa, charakterystycznie kiwając ogonem. Ptaki chronią swoje terytorium zarówno śpiewając, jak i fizycznie przeganiając inne osobniki. Znany jest z pięknego śpiewu, i faktycznie ten gatunek ptaka śpiewa przez cały rok, choć szczególne popisy daje wiosną, zwłaszcza w godzinach popołudniowych. Na swoje schronienie chętnie wybierają wilgotne lasy o bogatym runie i podszyciu, a także sady, zapomniane ogrody i parki. Gniazda tych ptaków najczęściej znaleźć można blisko ziemi , zwłaszcza w zacienionym gęstym krzewie, połamanych gałęziach ale także w dziuplach. Rudzik wyprowadza 2 lęgi w roku. Ptaki te, aby zechciały osiedlić się w budce lęgowej, nie może ona być umieszczona na wysokości większej niż 4 metry. Uważane są za stosunkowo odważny gatunek ptaka, co ułatwia ich obserwację, chętnie towarzyszą osobom pracującym w ogrodach, sadach czy parkach. Odżywia się owadami, pająkami, dżdżownicami i ślimakami, zbieranymi w ściółce.

Pleszka patrz: budka dla sikory- klasyk

Pliszka siwa – środowisko jej życia od dawna wiąże się z człowiekiem. Są nim ugory, pastwiska, łąki, plaże, poręby oraz szosy i zabudowania. Ptak ten bardzo ceni sobie również bliskość wody. Gniazdo zakłada najchętniej w zagłębieniach murów, pod dachami, w wiązaniach drewnianych szop, w pryzmach cegieł, stosach drewna i kamieni. Jest ono duże, o dość luźnej konstrukcji, zbudowane z łodyg i liści traw, korzonków i mchu, o wyściółce z włosia z domieszką piór. Jaja składane są w okresie od końca kwietnia do początku lipca (2 lęgi). Pliszki mają charakterystyczny zwyczaj częstego kiwania swoim długim ogonem w każdą stronę podczas biegu, ma to na celu wypłoszenie owadów z  ich kryjówek, którymi się żywią.

Kopciuszek – zabudowa miejska stanowi namiastkę górskich terenów, na których pierwotnie gniazdował. Występuje nawet w centrach wielkich miast, gdzie przy sztucznym oświetleniu jego głos rozbrzmiewa także w nocy. Samce mają smolisto-czarną pierś, pomarańczowordzawe podogonie i ogon – wyglądają więc, jakby zostały okopcone przez dym z komina, na którym chętnie przysiadają. Bardzo ruchliwy, często potrząsa ogonem, sprawiając wrażenie zaciekawionego i podekscytowanego. Wracają do Polski w marcu, a pierwsze lęgi pojawiają się już pod koniec kwietnia. W czerwcu składają drugi lęg, a niektóre pary wyprowadzają nawet trzy lęgi w roku. Samica składa 5–6 jaj o białawej, czasem niebieskawej skorupce, których wysiadywanie trwa ok. 2 tygodni. Pokarmu szuka na ziemi, biegając i skacząc na jej powierzchni (również na betonie, asfalcie, blaszanym dachu). Potrafi zwinnie chwytać owady w locie. Bezkręgowce i owoce mogą zbierać z gałęzi, ścian i liści.

Opis techniczny budki:

podstawa  w środku 10 x 10cm,

wysokość  ~ 25cm

otwór wlotowy otwarty w górnej części budki o wysokości ok 7,5 cm szerokości 10 cm

głębokość ok 16 cm

materiał: sosna, pełna deska, grubość ca 2 cm, z drewna pozyskanego bez szkody dla środowiska (znak PFSC)

sposób łączenia: wkręty

krawędzie fazowane

sposób montażu: przywiązywana za pomocą sznurka poprzez specjalnie przygotowane otwory bez konieczności kaleczenia drzewa

Uwaga!

Budki półotwarte są narażone na drapieżnictwo ssaków i ptaków. Dlatego należy je wieszać tak, aby dobrze zlewały się z otoczeniem i były dobrze ukryte, np. w winobluszczu. Do budek tego typu dodajemy obowiązkowe siateczki zabezpieczające. Gatunki gniazdujące wyżej, np. kopciuszek czy pleszka mogą być narażone na presję ze strony ptaków krukowatych.

Natomiast budki dla rudzika (nisko zawieszane ca 1,2-1,6 m) powinny być dodatkowo zabezpieczone ze względu na drapieżnictwo kotów lub kun. Dlatego oprócz siateczki zaleca się zastosowanie różnych mniej lub bardziej radykalnych środków odstraszających, a mianowicie:

– sadzenie w otoczeniu budki dla rudzika roślin odstraszających koty: lawenda wąskolistna, ruta zwyczajna, kocanka włoska, bodziszek bałkański,

– wyłożenie na ziemi w promieniu do 1 metra od pnia ciętych gałęzi kolczastych krzewów (berberys, głóg, tarnina) lub mat z kolcami nieraniących kocich łap,

– raz na tydzień malowanie kory dookoła podstawy pnia terpentyną (po zajęciu budki przez ptaki),

– zastosowanie dostępnych na rynku odstraszaczy kotów (wodne, dźwiękowe lub ultradźwiękowe),

– zawinięcie dookoła pnia opaski z blachy o szerokości 40-50 cm (łączenie na nity),

– zawinięcia wokół pnia poniżej budki kilku zwojów drutu kolczastego przeciw kunom.

budowa skrzynki lęgowej opracowana przez ornitologów